قتل عایشه به دست معاویه (به اعتراف اهل سنت عمری)
رشید الدین فضل الله وزیر و مورخ بزرگ اهل سنت عمری می‌نویسد:
در ربیع الابرار زمخشری و در کامل السفینه این حدیث معتبر است که معاویه عائشه را به خانه خود دعوت کرد و سرچاهی به نی بپوشید و بر آن کرسی آبنوسین نهاد و عایشه ام المومنین (ام الفاسقین) را بر آنجا نشاند. بر نشستن و فرو رفتن همان بود. معاویه بفرمود تا چاه را با آهک بینباشتند.
جامع التواریخ، تاریخ ایران و اسلام، تالیف رشید الدین فضل الله، جلد ۲، صفحه ۱۲۱۸، چاپ مرکز پژوهشی میراث مکتوب
خواند میر مورخ نامی‌اهل سنت عمری در کتاب تاريخ حبیب السير روایت مشابهی را به نقل از تاریخ «حافظ ابرو» از مورخین و علمای اهل سنت عمری در مورد قتل عایشه توسط معاویه نقل می‌کند:
در تاریخ حافظ ابرو از ربیع الابرار و کامل السفینه منقول است که در شهور سنه سته و خمسين که معاویه بن ابی سفیان جهت بیعت یزید به مدینه رفته حسین بن علی المرتضی (علیهما السلام) و عبد الله بن عمر و عبد الرحمن ابن ابی بکر و عبد الله بن زبير [...] را برنجانيد صديقه (عایشه کذابه) [...] زبان ملامت و اعتراف بر وی بگشاد و معاویه در خانه خویش چاهی کنده سر آن را به خاشاک پوشید و کرسی آبنوس بر زیر آن نهاد آنگاه صدیقه (عایشه کذابه) را جهت ضیافت طلب داشت و بر آن کرسی نشاند تا در چاه افتاد و معاویه سر چاه را به آهک مضبوط کرده از مدینه به مکه رفت.
تاريخ حبيب السير، تالیف خواند میر، جلد ۱، صفحه ۴۲۵، چاپ انتشارت خيام
